Sigurno ste već čuli za steviju, prirodni zaslađivač bez kalorija, o kome se sve više govori. Prerađeni listovi ove biljke su najmanje 200 puta slađi od šećera što znači da nešto možete zasladiti minimalnom količinom ovog zaslađivača i da ne brinete o kalorijama.
Naučne studije dokazuju da je ova biljka veoma efikasna u lečenju dijabetesa kao i sprečavanju ove bolesti. Najnovije studije pokazuju da Stevija ima antioksidativna dejstva i da utiče na očuvanje funkcije bubrega i jetre. Drugim rečima, Stevija ne samo da štiti od dijaetesa već smanjuje rizik od ćelijske oksidacije i oštećanja bubreba i jetre, ova dva veoma važna organa.
Narod Gvarani, južnoamerički domorodački narod, vekovima su koristili steviju kao prirodni zaslađivač. Na njihovom jeziku, ime za steviju caá-êhê znači slatka biljka. Stevija je višegodišnja, žbunasta biljka i potiče iz Paragvaja. Prvi zapisi o steviji datiraju iz 1887. godine, dok je 1900. godine objavljena prva hemijska analiza ove biljke.
Stevija se danas smatra najmoćnijim zaslađivačem na svetu. Ona ne izaziva dijbetes, ne sadrži kalorije, ne menja nivo šećera u krvi, nije toksična, sprečava stvaranje dentalnog plaka i karijesa, ne sadrži veštačke sastojke.
Većina nas do skoro nije čula za ovu biljku, odnosno zaslađivač, a sigurno niko od nas nije video da je navedena kao sastojak bilo kog proizvoda koji se nalazi na tržištu.
Za razliku od nas, narodi koji steviju koriste vekovima, poznaju je kao lekovitu biljku protiv dijabetesa, gojaznosti, hiperaktivnosti, visokog krvnog pritiska, hipoglikemije, loše probave, kandide, kao tonik za kožu i kao biljku koja smanjuje želju za upotrebom duvana i alkohola.
Istraživanja ove biljke koja se smatra biljkom budućnosti još uvek traju. Zanimljivo je da je ona u brazilskom gradu Birigui toliko popularna da čaj zaslađen stevijom možete dobiti u svakom baru ili restoranu a istovremeno će vam ispričati i neku od priča o ovoj čudotvornoj biljci.
Naučno interesovanje za steviju počelo je prvih godina 20. veka ali su tek 1931. godine dva francuska naučnika uspela iz nje da idzvoje beli kristalni prah koji su nazvali Stevioside. Od otkrića ove biljke, 1887. godine, do danas, ona se gaji u najmanje 12 zemalja u svetu.
Danas je Japan najveći korisnik stevije koju i uzgajaju od 1954. godine kada je japanska vlada zabranila upotrebu nekih veštačkih zaslađivača i odobrila steviju kao prirodnu alternative šećeru. Upotreba stevije je odjednom enormno porasla i danas zamenjuje 50% potrošnje šećera i drugih sintetičkih zaslađivača. Pored Japana, najveći potrošači stevije su Južna Koreja, Kina, Izrael, Tajvan, Tajland Malezija, Indoneizija i Južna Amerika.Upotreba stevije je raznovrsna, koristi se kao zamena za šećer i veštačke zaslađivače u raznim prehrambenim proizvodima, bonbonam I žvakama, suvoj hrani i žitaricama, sladoledu, čaju. Koriste je i za kuvanje slane hrane kako bi ublažili ukus soli. Većinu pića koje treba zasladiti Japanci zaslađuju stevijom, ona se čak koristi za zaslađivanje Diet Coke koja se proizvodi u Japanu.Svako ko je u potrazi za potpuno prirodnim zaslađivačem, sa niskom kalorijskom vrednošću, može slobodno da počne da koristi steviju.
Rafinisan šećer koji koristimo je prazna kalorija u ishrani. Stevija je mnogo slađa od šećerai nema ništa od nedostataka kao rafinisan šećer i praktično nema kalorije. Osušeno liše stevije daje dugotrajan intenzivan sladak ukus dok rafinisani ekstrakt može da se koristi samo ako se razblažuje.
Vrednsti za kesicu od 1,5 grama
Vrednosti za kesicu od 1,5 grama
Do danas, nema informacija o kontraindikacijama upotrebe stevije niti kod naroda koji je koriste vekovima, niti u Japanu gde je koriste pedesetak godina. Svi testovi toksičnosti koji su rađeni na steviji dali su negativne rezultate.
Jedinom manom stevije, smatra se njena slaba dostupnost.
